فضای میان ستاره‌ای
ستاره ها بخش های اصلی محیط اطراف خورشید، و کهکشان راه شیری و البته کهکشان های دیگر را تشکیل می دهند و درست مانند ستاره ها، فضای میان ستاره ای نیز یک زندگی پویا دارد، حرکت می کند، منقبض و منبسط می شود و تحول می یابد. داستان زندگی محیط میان ستاره ای بسیار نزدیک به خود ستاره هاست و از بسیاری از جهات عضو بسیار مهمی از کهکشان را تشکیل می دهد.
ساختارهای بزرگ مقیاس گاز میان ستاره ای
مطالعه ساختارهای بزرگ مقیاس گاز میان ستاره ای از بسیاری جهات حائز اهمیت است. آن ها به ما درک خیلی خوبی از گستردگی و سینماتیک بخش بزرگی از کهکشان را می دهند. بعلاوه می توان با کمک آن ها فرایندهای برهم کنش میان گاز و بخش های ستاره ای کهکشان را مطالعه کرد. یکی از مسائل مهمی که پس از شناخت بهتر گاز میان ستاره ای امکان پذیر می شود پیشرفت در مدل های آغاز و فاز های اولیه ساختارهای بزرگ مقیاس ستاره زایی است.
برای مطالعه گاز میان ستاره ای بر مبنای اندازه گیری اثرات عناصر و دیگر خطوط اتمی، توان تفکیک طیفی خیلی مهم است. انتخاب توان تفکیک به هدفی که از آشکارسازی بخش های مختلف گاز داریم وابسته است. با وجود آنکه توان تفکیک بالا معمولاً همیشه خوب است، اما برای اینکه بتوانیم داده های معناداری بدست آوریم مهم است که این توان تفکیک بالا با نسبت داده-به-خطا (signal-to-noise) ی بالایی هم همراه باشد. در نتیجه، هزینه استفاده از توان تفکیک بالا این است که نمی توان ستاره هایی که چندان پر نور نیستند را در محدوده دیدمان داشته باشیم.
این زمینه برای انجام فعالیت های پیشرو در آینده بسیار جای کار دارد. با وجود مشخصات عمومی INO340 این تلسکوپ قابلیت های بسیاری دارد و اگر به یک طیف نگار دارای توان تفکیک بالا مجهز شود می تواند ابزار بسیار قدرتمندی در مقایسه با دیگر نمونه های موجود باشد.
نواحی H II
نواحی H II نواحی بسیار جذابی هستند البته نه تنها از آن جهت که ستاره زایی دارند. آن ها در نتیجه این ستاره زایی بسیار کارامد، بازوهای بیضوی کهکشان ما را شکل می دهند. در کنار داده های ۲۱ سانتی متری، مطالعه نواحی که تابش H II دارند برای مطالعه ساختار کلی بیضوی کهکشان راه شیری خیلی مهم است. دلیل این اهمیت نیز آن است که بخاطر نورانی بودنشان می توان آن ها را حتی از فواصل خیلی دور نیز رصد کرد. همین موضوع H II را حتی در نجوم فراکهکشانی نیز مهم می کند. معمولاً از آن ها هم می توان برای سنجش فاصله کهکشان ها استفاده کرد و هم ساختار آن ها، مواد تشکیل دهنده شان و همین طور فعالیت های ستاره زایی شان را مطالعه کرد. این موضوع شامل تعداد زیادی از کهکشان های دوردست می شود.
در اینکه نواحی H II جزو تارگت های رصدی تلسکوپ رصدخانه ملی خواهند بود هیچ شکی نیست. و این برنامه رصدی شامل ستاره ها، ستاره زایی، گاز و غبار خواهد بود. از لحاظ مدهای رصدی و ابزار مورد نیاز هم این نوع مطالعه نیاز به تصویربرداری، نورسنجی، طیف نگاری و همچنین سنجش قطبیدگی خواهد داشت.
غبار میان ستاره ای
نتایج تجربیات گذشته از رصد غبار میان ستاره ای که در سال های اخیر بدست آمده نشان می دهند که تلسکوپ INO340 می تواند در این زمینه بسیار تأثیرگذار باشد. می توان با آن و با استفاده از ابزار جانبی به شیوه های مختلف تصویربرداری، نورسنجی و طیف نگاری انجام داد. البته اگر در این زمینه از محدوده طول موجی بزرگ تری استفاده شود نتایج حتما بیشتر مورد توجه خواهند بود.
