Dwarf Galaxy
کهکشان‌های کوتوله فراوان‌ترین نوع کهکشان در عالم هستند. این کهکشان‌ها به دلیل درخشندگی کم، جرم کم و اندازه کوچک شان به‌سختی قابل‌مشاهده هستند. این کهکشان‌ها معمولاً در خوشه‌ها و اغلب به‌عنوان قمر کهکشان‌های بزرگ‌تر دیده می‌شوند. کهکشان‌های کوتوله به سه گونه اصلی تقسیم می‌شوند:
- کهکشان‌های کوتوله بیضی‌گون که به نظر می‌رسد بسیاری از ویژگی‌های مشاهده‌شده در کهکشان‌های بیضی‌گون عادی را در مقیاس کوچک‌تر دارند. آنها ازلحاظ ظاهری بیضی‌گون هستند، مقدار بسیار کمی گاز را شامل می‌شوند و اثری از ستاره زایی اخیر را نشان نمی‌دهند. آنها جرمی در حدود 10 میلیون برابر تا هزار میلیون برابر جرم خورشید دارند، قطر آنها در حدود یک تا 10 کیلوپارسک می‌باشد و درخشندگی آنها از یک‌دهم تا ده میلیون برابر درخشندگی خورشید می‌باشد. بااین‌وجود، علی‌رغم شباهت‌های ظاهری، آنها فلزیت کمتری نسبت به کهکشان‌های بیضی‌گون عادی دارند و توزیع نور این کوتوله‌ها هم نسبت به کهکشان‌های بیضی‌گون عادی متفاوت است. و بنابراین تصور می‌شود که این کهکشان‌ها باید مجموعه‌هایی کاملاً متفاوت باشند.
- کهکشان‌های کوتوله کروی همان‌طور که از نامشان مشخص است کروی‌تر از کهکشان‌های بیضی‌گون هستند و معمولاً دارای اندازه‌ای کوچک‌تر از بیضی‌گون‌ها هستند. درواقع قطر آنها در محدود 0.1 تا 0.5 کیلوپارسک است. با توجه به‌اندازه کوچک آنها و اینکه این کهکشان‌ها جرمی در حدود ده تا صد میلیون برابر جرم خورشید دارند رصد این نوع کهکشان‌ها فقط در گروه محلی امکان‌پذیر است.
- کهکشان‌های کوتوله بی‌ریخت که ویژگی‌هایی شبیه به کهکشان‌های بی‌ریخت عادی دارند. آنها مقدار زیادی گاز و غبار را شامل می‌شوند و ستاره زایی در آنها در جریان است.
منبع: NASA/JPL-Caltech/SSC
یک نمونه از کهکشان کوتوله بی‌ریخت که دارای ستاره زایی شدید متمرکز در مقیاس کوچکی است کهکشان‌های کوتوله فشرده آبی هستند (Blue Compact Dwarfs). این کهکشان‌ها شامل مقدار زیادی گاز هستند و در حال ستاره زایی شدید هستند که باعث آبی شدن رنگ کهکشان به‌صورت غیرعادی شده است. آنها به‌صورت معمول دارای قطری کمتر از 3 کیلوپارسک هستند و جرم آنها معمولاً در حدود یک میلیارد برابر جرم خورشید است.
منابع:
سایت دانشنامه کاسموس (Cosmos Encyclopedia )
