Atom

اتم واحد پایه (بلوک سازنده) یک عنصر شیمیایی است. اتم‌ها دارای ابعاد بسیار کوچکی از مرتبه حدود یک آنگستروم  ( متر) هستند. هر اتم از یک هسته و چند الکترون که به آن وابسته است ساخته‌شده است. هسته از تعدادی پروتون و نوترون تشکیل شده است (هرچند قابل‌ذکر است که هسته هیدروژن معمولی فاقد نوترون است) و تقریباً بیشتر از 99.94 درصد از جرم اتم را در خود جای می‌دهد. این در حالی است که هسته اتم‌ها معمولاً بسیار کوچک‌تر  (حدود صد هزار برابر کوچک‌تر) از کل اتم است.  الکترون‌ها دارای بار منفی، پروتون‌ها دارای بار مثبت به‌اندازه الکترون‌ها و نوترون‌ها فاقد بار الکتریکی هستند. اگر تعداد الکترون‌ها و پروتون‌های یک اتم برابر باشد ازلحاظ الکتریکی خنثی است اما در صورت برابر نبودن این تعداد، اتم خنثی نبوده و یون نامیده می‌شود.

الکترون‌های یک اتم از طریق نیروی الکترومغناطیسی به هسته (دارای بار مثبت به خاطر پروتون‌ها) جذب‌شده و مقید هستند. پروتون‌ها و نوترون‌های موجود در هسته از طریق نیروی هسته‌ای در کنار هم قرارگرفته‌اند. طبیعتاً این نیرو باید بزرگ‌تر از نیروی دافعه بین پروتون‌های با بار مثبت باشد.  هرچند در بعضی موارد نیروی الکترومغناطیسی غالب می‌شود و هسته به هسته‌های کوچک‌تر شکافته می‌شود که به آن واپاشی هسته‌ای می‌گویند.

مشخصه هر عنصر تعداد پروتون‌ها در هسته است که به آن عدد اتمی می‌گویند. برای مثال هر اتمی که دارای 29 پروتون در هسته‌اش باشد را  مس می‌نامند. تعداد نوترون‌های یک اتم ایزوتوپ‌های آن عنصر را تعریف می‌کند. اتم‌های می‌توانند از طریق پیوندهای شیمیایی به همدیگر متصل شده  تا ترکیب‌های شیمیایی همچون مولکول‌ها و بلورها را به وجود آورند.

:

منابع:

سایت دانشنامه کاسموس (Cosmos Encyclopedia )

سایت ویکی پدیا